plaskać

plaskać
plaskać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, plaskaćam, plaskaća, plaskaćają {{/stl_8}}– plasnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, plaskaćnę, plaśnie, plaśnij, plaskaćnął, plaskaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzać w coś płaską powierzchnią, czymś płaskim, wywołując plask, plaski': {{/stl_7}}{{stl_10}}Plasnąć zeszytem. Plasnąć dłonią o stół. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzając o coś, spadając na coś, powodować, wydawać plask, plaski': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zeszyt plasnął o podłogę. Bose stopy naszego maleństwa plaskały po podłodze. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • plaskać — ndk I, plaskaćam, plaskaćasz, plaskaćają, plaskaćaj, plaskaćał plasnąć dk Va, plaskaćnę, plaśniesz, plaśnij, plaskaćnął, plaskaćnęła, plaskaćnęli, plaskaćnąwszy 1. «uderzać dłonią, płaską powierzchnią w coś lub po czymś, uderzać czymś płaskim,… …   Słownik języka polskiego

  • plasnąć — → plaskać …   Słownik języka polskiego

  • плескать — плескаю, плещу, укр. плескати, блр. плескаць, др. русск., русск. цслав. плакати, плеснути, ст. слав. плескати, плештѫ κροτεῖν (Супр.), болг. пляскам, плесна, сербохорв. пље̏скати, пље̏ска̑м, словен. pleskati щелкать, ударять, плескаться , чеш.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • plaskanie — n I rzecz. od plaskać …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”